مشکات کنگاور

اقای من مهدی جان

درعبورازگذرلحظه ها.درتپش مدام زمین ونگاه زهر الود زمان.دستهای من تورامی طلبد یا مـــــــــــــــــولا

مهردرسراشیب جاده ی عمل زیرچرخهای سنگین ستم له میشود ازنبودنت

تومرا رهـــــــــــــــــا نخواهی نکرد اقای من

بیاکه احساس نیازمند توست

بیاکه زمین تشنه ی محبت وسلام توست وزمان درنقطه انتظار ایستاده است

االهم عجل لولیک الفرج